Τρίτη 26 Μαΐου 2015

Η ΚΡΥΦΗ ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ




Η  ΚΡΥΦΗ ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ

Ο  βαθμιαίος  εκτοπισμός του ανθρωποκεντρισμού από τον βιοκεντρισμό στον τρόπο σκέψεις μας , δημιουργεί τις συνθήκες  της αναγέννησης του τέρατος του Ναζισμού, με νέες πιο περίπλοκες  και  συνεπώς πιο επικίνδυνες  μορφές.
   Αν κάναμε μια δημοσιογραφική έρευνα στην Ιερισσό με σκοπό να διαπιστώσουμε αν οι κάτοικοι προτιμούν το φαί στο τραπέζι 1000 οικογενειών ή την σωτηρία 800 στρεμμάτων δάσους που θα υλοτομηθεί για την εξόρυξη του χρυσού, σε τι αποτελέσματα άραγε θα καταλήγαμε; Αν επίσης βρισκόμαστε σε χώρο που παρεπιδημούν οικολόγοι ή φιλόζωοι και κλωτσούσε ένας περαστικός ένα σκύλο για  να μην τον δαγκώσει, ενώ συγχρόνως κάποιος από αυτούς έθετε το δίλλημα πόσοι άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν για να σωθεί η φύση, ποιος θα προκαλούσε την μεγαλύτερη μήνη; Τέλος αν κάποιοι μπορούσαν να επιλέξουν για την ατομική επιβίωση  ανάμεσα στον θάνατο χιλίων ανθρώπων ή την υλοτόμηση 1000 στρεμμάτων δάσους τι θα επέλεγαν; Προφανώς το δεύτερο. Γιατί οι χίλιοι άνθρωποι θα μπορούσαν σε μια επόμενη φάση να τον ανταγωνιστούν στην ατομική του επιβίωση, φτάνουμε στην επιτομή της γοητείας του ναζισμού και γενικότερα των βιοκεντρικών ιδεολογιών σε περιόδους κρίσης. Το άτομο επειδή είναι αδύνατο να βγει έξω από την ατομική του επιβίωση, όταν προτάσσει στην σωτηρία της ζωής την φύση και όχι τον άνθρωπο, στην πραγματικότητα επικεντρώνεται στον ατομισμό και «δίνει» στον εαυτό του το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο ενάντια στους άλλους για την ατομική του επιβίωση. Ο ναζισμός σαν θρησκεία της φύσης, όπως τον αποκαλούν αρκετοί ερευνητές, δικαιώνει ηθικά, υπαρξιακά και συναισθηματικά τον θάνατο των άλλων για να υπηρετηθεί ο σκοπός της σωτηρίας της ζωής, δηλαδή  της εκτός ανθρώπου φύσης. Το βασικό οικολογικό  σύνθημα του ναζισμού «Γη και Αίμα» σημαίνει καθαρότητα αίματος λόγω της προσήλωσης στην γη. Ενώ το «Γη και Ελευθερία» σημαίνει η ελευθερία που εδράζετε στην «ερωτική» προσήλωση στην γη. Λέμε ερωτική, γιατί η αγάπη στην γη σε αυτή την μορφή «θρησκειών» αντικαθιστά την ανθρωπιστική ιδέα της αγάπης στον θεό των μονοθεϊστικών θρησκειών. Οι εθνικοσοσιαλιστές θεμελίωσαν την οικολογία, την φυσιολατρία, την φιλοζωία και την πράσινη ανάπτυξη πάνω στην βάση της αγνότητας της γης, που στην συγκρότηση τους παίζει ρόλο αντίστοιχο με της Παναγίας για τους Ορθόδοξους. Πως από εδώ φτάνουμε στα στρατόπεδα του θανάτου δεν είναι μες’ στους στόχους αυτών των γραμμών. Ο εθνικοσοσιαλισμός είναι θεμελιωμένος στην εικόνα του αρχαίου κοινοτισμού.  Μόνο εκεί υπήρχε ο «λαός και το έθνος» που οραματιζόταν. Η αρχαία κοινότητα είχε κλειστό, αιμομικτικό και φυλετικό χαρακτήρα στην πράξη μιλάμε για οικογένειες. Μόνο εκεί υπήρχε ομοιότητα αίματος (γενετική) λόγω της κοινής φυλετικής καταγωγής. Όταν οι άνθρωποι άρχισαν να έρχονται σε επαφή και  ειδικά με το εμπόριο.  τέτοιες κοινωνίες έχουν πάψει να υπάρχουν. Ότι ο καπιταλισμός ,με το ελεύθερο εμπόριο διαλύει τα σύνορα, άρα  την σχέση με την γη, είναι η αιτία του αβυσσαλέου μίσους που του έχουν οι βιοκεντριστές.
  Τι χρησιμεύουν όμως αυτές οι απόψεις, πέρα από την εκδήλωση κακιάς, λόγου του φόβου και της ανασφάλειας για την ζωή που προκαλεί η κρίση;  Πολλοί αν όχι όλοι θα επιθυμούσαμε να μην είχαμε γνωρίσει την εποχή της ευμάρειας, γιατί θα μειώναμε τις ανάγκες πολύ ποιο εύκολα άρα και την ανασφάλεια μας. Αν οι ανάγκες ήταν παρόμοιες με τις  ανάγκες  ενός ιθαγενή του Αμαζονίου, ο φόβος μέσου μισθού  300 ευρώ , δεν θα ήταν καθόλου ζοφερή προοπτική. Η εμπορευματική παραγωγή που βασίζεται στην δημιουργία επίκτητων αναγκών , μας μαθαίνει την ομορφιά, την χαρά και τον έρωτα και η καταστροφή δεν είναι ευνοϊκός χώρος για να τα απολαύσουμε. Εδώ ακριβώς βρίσκεται η δύναμη του βιοκενρισμού και του ναζισμού που τον θεμελίωσε. Εδώ επίσης βρίσκεται και η αιτία που αυτές οι ιδέες βασίζονται στην φυλετική κοινωνία του κοινοτισμού. Να φανταστούμε μια κοινωνία ελάχιστα εξελιγμένη από τις αγέλες των ζώων.  Για να έχει συνοχή έπρεπε σε κάθε περίοδο αναπαραγωγής τα αρσενικά να συγκρούονται για την ανάδειξη του κυρίαρχου,το οποίο αναλάμβανε την ευθύνη   της επιβίωσης της αγέλης. Το κάθε μέλος  είχε μερίδιο στα μέσα επιβίωσης αλλά ο σκοπός δεν ήταν η ατομική αλλά η συλλογική   επιβίωση, ο θάνατος ενός αδύναμου μέλους ήταν προϋπόθεση σωτηρίας της ομάδας. Μόνο στην περίοδο του καπιταλισμού η ατομική επιβίωση είναι κεφαλαιώδους  σημασίας για την λειτουργία της κοινωνίας. Φυσικά όταν αυτός λειτουργεί απρόσκοπτα, οι κρίσεις βασίζονται στον αντιεμορευματικό χαρακτήρα της ατομικής ιδιοκτησίας , δηλαδή την προσκόλληση στην γη. Σε τι θα ήταν χρήσιμο να φαντασιονώμαστε  την δημιουργία μιας κοινωνίας φυλετικής; Τι θα μας χρησίμευε η ύπαρξη μιας κοινωνίας , λειτουργικής ομοφυλοφιλίας, που για να εκπληρώσεις το καθήκον της αναπαραγωγής  δεν θα έπρεπε να διεκδικήσεις  τα αισθήματα σου από το άλλο φύλλο μια και ο έρωτας είναι επίκτητη ανάγκη και  να είχε σημασία μόνο η επιβίωση του συνόλου και όχι του ατόμου; Πρώτα από όλα μπορείς να θεωρήσεις ότι θα είσαι εσύ που  θα ανήκεις  στην κατηγορία των δυνατών εξ ου και η μέριμνα για σωματική ρώμη και άθληση, και ευκολότερα να καταστείλεις τις απολαύσεις σαν στοιχείο επιβίωσης. Μια τέτοια ζωή για να είναι  βιώσιμη πρέπει να έχει σκοπό και οι βιοκεντριστές με τους ναζί πρωτοπόρους έχουν φροντίσει να δώσουν σκοπό στην πιο μικρή εκδήλωση της ζωής. Εδώ έχουμε μια ακόμα πρωτιά του εθνικοσοσιαλισμού, πολλές δήθεν νέες ιδέες  του «προοδευτικού» χώρου, όπως η ομοφοβία  και ο αντισεξιοσμός  είναι δημιουργήματα του.
  Η κυριαρχία στην ουσία των βιοκεντρικών ιδεολογιών που θεωρούν τον άνθρωπο ζώο και ότι  η ζωή του έπεται της ζωής της φύσης, μπορούν να γεννήσουν το τέρας σε πιο απεχθή μορφή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου