Παρασκευή 24 Απριλίου 2015



ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ

Μόνο με την εξέγερση ο άνθρωπος αντιδρά στο παράλογο και δίνει νόημα στην ύπαρξη του. Η εξέγερση βγάζει το άτομο από την απομόνωση τα ου, γεννά την επικοινωνία και την αλληλεγγύη, συνδέει τους ανθρώπους στην πάλη για την υπεράσπιση της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της κοινής αξιοπρέπειας. Έγραφε ο Α.Καμύ στον «Επαναστατημένο Άνθρωπο». Σήμερα αντίθετα με την εποχή του Καμύ που υπήρχε και ιδεολογιοποίηση τώρα υπάρχει μόνο μηδενισμός. Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι αδιαφορούν για την ζωή ειδικά των άλλων. Θεωρείτε για αμφίβολους  πολιτικούς στόχους φυσικό τον θάνατο των άλλων. Στην Χαλκιδική για παράδειγμα το κίνημα θεωρεί ότι ο στόχος της μη εξόρυξης του χρυσού τους δίνει το δικαίωμα να πετύχουν τον στόχο τους ανεξάρτητα από την ζωή ή τον θάνατο των μεταλλωρύχων. Οι επαναστάσεις ξεκινώντας από το πάθος υπεράσπισης της ελευθερίας και την ευτυχία του ατόμου κατέληξαν σε λουτρά αίματος ή σε χειρότερους δεσποτισμούς από αυτούς που θέλουν να αντικαταστήσουν. Η αιτία είναι η μονομέρεια απέναντι στην  ιστορία που θεωρούμε ότι έχει  στόχο στην ελευθερία του ανθρώπου. Αντίληψη βολική για να διατηρούμε την δήθεν ορθότητα των ιδεών μας και δεν πρέπει οι ιδέες μας να επιβεβαιώνεται στην πράξη. Άλλη αιτία είναι η επιρροή του Μακιαβελισμού στο εργατικό και όχι μόνο ότι δηλαδή ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Σύμφωνα με την κριτική  του Καμύ στο επαναστατικό κίνημα που θεωρεί ότι πρέπει να ισχύει το αντίστροφο. Πρέπει τα μέσα αγιάζουν τους σκοπούς, ο μόνος σκοπός που αγιάζει τα μέσα και όχι το αντίστροφο.  Με απλά λόγια αν η επανάσταση αν σημαίνει λουτρό αίματος τότε ο επαναστάτης πρέπει να είναι ενάντια  της. Στην ουσία βάζει την έννοια του μέτρου στην επαναστατική ηθική.
Παρά την γνώμη του καθένα για αυτήν την κριτική, αυτές οι ιδέες  θέτουν ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Μπορούν οι επαναστατικές ιδέες να γίνουν εκ νέου ελκυστικές και μπορούν να δημιουργήσουν ένα κόσμο που δεν θα είναι δεσποτικός και πως αυτό μπορεί να γίνει χωρίς λουτρό αίματος; Σήμερα η ανάγκη να επαναστατούμε είναι προφανής.
Σήμερα το βασικότερο πρόβλημα είναι αυτό της απασχόλησης. Φυσικά δεν είναι το μοναδικό, αφού ζωή χωρίς απόλαυση και επίκτητες ανάγκες δεν υπάρχει. Αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους με δημόσιες και ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις στα ίδια κοινωνικά πλαίσια ή ο σοσιαλισμός  Η σημερινή αριστερά στην χώρα μας στα πλαίσια του Μακιαβελισμό της  μη  βάζοντας καν αυτό τον στόχο ποια ταξικά συμφέροντα εξυπηρετεί;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου