«ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ» Τα κινήματα αλληλεγγύης ως ατομοκεντρική μέθοδος επιβίωσης

                     

                         

             

                        

Τα κινήματα αλληλεγγύης, είναι ίσως ο χώρος που εκδηλώνεται, με πιο σαφή τρόπο, ο ατομοκεντρικός  τρόπος επιβίωσης. Μιλάμε για εκείνους που δίνουν μόνο στον εαυτό τους και στην συλλογικότητα τους, το ηθικό δικαίωμα να ζουν . Που θεωρούν ως μοναδικό κριτήριο αλήθειας την ατομική εμπειρία, απεμπολώντας  κάθε άλλη μορφή γνώσης. Δέχονται   όλα εκείνα που κάνουν να ζει απομονωμένος , δυστυχής  μέσα στις πλάνες , τις προλήψεις και στον ηθικό ξεπεσμό της υλικής και πνευματικής φτώχειας, ο άνθρωπος. Οι απόψεις τους, επηρεάζουν πολλούς ανθρώπους πέρα από τον μικρό ελιτίστικο χώρο τους και είναι αποδεκτοί όσο οι δράσεις τους βοηθούν να φαντασιώνονται πως ζουν έξω από την μετριότητα και την ανωνυμία. Βέβαια μόνο αν χειροτερέψουν τα πράγματα θα αποδειχτεί η αλήθεια των λεγόμενων για όλους, για αυτό ίσως  η εξέλιξη αυτή, μπορεί να είναι η μοναδική ελπίδα.

 Έχουμε αυτή την στιγμή τουλάχιστον δυο εκατομμύρια ανθρώπους εγκλωβισμένους ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα. Ανθρώπους , που δεν μπορούν να επιστρέψουν στις χώρες τους  γιατί απειλείτε  άμεσα η ζωή τους, μοναδική ελπίδα για αυτούς είναι η εγκατάσταση στην Ε.Ε  . Μπροστά  μας έχουμε  μια μεγάλη μετακίνηση  πληθυσμών, αντίστοιχη  με αυτές του Μεσαίωνα.  Αυτοί οι άνθρωποι, με την ανοχή της Τουρκίας της Ελλάδας  και των κρατών της  Ε.Ε , πέφτουν θύματα δουλεμπόρων , με αποτέλεσμα πάνω από χίλιοι άνθρωποι να πνιγούν στο Αιγαίο μόνο το 2015. Οι παράγοντες που δημιούργησαν το πρόβλημα, κάθε άλλο παρά  την λύση του επιδιώκουν. Από την μια  μεριά η Η.Π.Α και η Ε.Ε, αδιαφορούν  για τα μεγάλα προβλήματα που δημιουργούν, μια και η καταστροφή –ανοικοδόμηση ,είναι ο σύγχρονος τρόπος επιβίωσης του καπιταλισμού. Η πιο επικίνδυνη τοπική δύναμη είναι το ισλαμικό κράτος, που εξυπηρετώντας την  παραδοσιακή «άγνωστη»  δύναμη της περιοχής,  την Σαουδική Αραβία, εισάγουν στην αντιπαράθεση τις πιο ακραίες φασιστικές μεθόδους. Η Τουρκία αξιοποιεί το πρόβλημα για να βελτιώσει εκβιαστικά την σχέση της με την Ε.Ε.  Οι δουλέμποροι χαίρονται γιατί μεγαλώνουν  οι δουλειές  και τα κινήματα επειδή  επιβεβαιώνεται η ανάγκη της δικιάς τους ύπαρξης. Η χώρα μας βρίσκεται στην πιο δύσκολη θέση και αν μάλιστα αυτοί οι άνθρωποι εγκλωβιστούν μέσα από τα Ελληνικά σύνορα, τότε θα προκληθεί ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα για την επιβίωση  ώστε η οικονομική κρίση θα φαντάζει ασήμαντη. Φυσικά είναι τέτοιο το μέγεθος του προβλήματος που δεν λύνετε, όσο αλληλέγγυος  και να είναι ο λαός μας και όσο  αποτελεσματικοί και να  είναι κρατικοί, διεθνείς  οργανισμοί και κινήματα.

 Τα  κινήματα αλληλεγγύης, πέρα από την μεταφυσική, ιδεαλιστική και ηθικοκεντρική  φιλοσοφία τους, ,συμπληρώνουν την κοσμοαντίληψη τους με την αυτονομία.  Η αυτονομία, θεωρεί ως ηθικό στόχο, να οικοδομήσει ένα κόσμο, άθροισμα τοπικών κοινωνιών στα πρότυπα του αρχαίου κοινοτισμού. Όπου δηλαδή οι κοινωνίες ήταν φυλετικές  και το μοναδικό που είχε σημασία ήταν η επιβίωση κάθε μιας ξεχωριστά, άρα  μέσα από αυτήν την αντίληψη  βρίσκει δικαίωση ο ατομοκεντρικός τρόπος επιβίωσης που περιγράψαμε στην εισαγωγή. Ας επιβιώσω εγώ και  συν εμού και ας πεθάνουν οι υπόλοιποι.. Πέρα από την ανεδαφικότητα των στρατηγικών στόχων, η πρακτική που απορρέει από αυτές τις αντιλήψεις   και μαζική είναι  και καθόλου ανεδαφική. Στον ιδεατό κόσμο, που κατασκεύασε στην εκδήλωση το αναρχοαυτόνομο κίνημα αλληλεγγύης  για τους πρόσφυγες από την Μυτιλήνη που παρουσίασε την δράση του στα Χανιά, τον προηγούμενο Νοέμβρη, δεν υπήρχαν ούτε οι μετανάστες που τα προβλήματα επιβίωσης τους πρέπει να λυθούν, δεν υπήρχε ούτε το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σαν κοινωνία, ούτε οι δουλέμποροι και το αποτρόπαιο έργο τους, δεν υπήρχαν ούτε οι δημιουργοί του προβλήματος ούτε καν ο τόπος που δραστηριοποιούνται. Υπήρχαν μόνο οι ίδιοι ως υπαρχτά πρόσωπα, όλες οι άλλες συνθήκες και συγκεκριμένοι άνθρωποι υπήρχαν μόνο σε ένα ιδεατό ηθικό πεδίο, για να αποδειχτεί η δικιά τους ανωτερότητα . Γι αυτούς στην ζωή υπήρχε μόνο η δημιουργική απασχόληση που τους προστατεύει από την εσωτερική θλίψη  που νοιώθουν , γιατί  θεωρούν ότι ζουν στην  μετριότητα και αφάνεια. Βέβαια η δημοσιότητα που δίνεται από τα Μ.Μ.Ε στην αλληλεγγύη, τους δίνει μια επιπλέον απόδειξη για την ορθότητα των επιλογών τους. Επίσης παρ’ ότι διαφημίζουν την απέχθεια τους σε σύνορα και φράχτες, θεωρούν   κινηματική τους αδυναμία να μην ενημερώνουν τους πρόσφυγες  για το πόσο κακό κάνουν  που έρχονται στην  Ε.Ε. . Σαν οι πρόσφυγες να μην προέρχονται από χώρες που η ζωή τους ήταν σε άμεσο κίνδυνο. Φυσικά το να βάζεις το ζήτημα λύσης σε τόσο δύσκολα προβλήματα,  δεν φέρει άμεσα αποτελέσματα , άρα άμεση ωφέλεια στην επιβίωση των κινημάτων και των ατόμων που τα αποτελούν.

Ήταν  ενδιαφέρον πως από την συζήτηση βγήκε η αδιαφορία για ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ τους, πέρα από το life styleτης αλληλεγγύης . Ο ομιλητής φορούσε ένα πανάκριβο σύνολο φαλαινοθήρα  του βόρειου Ατλαντικού, για να δείξει την περιπετειώδη διαβίωση του.. Η συζήτηση είχε σημασία για τους περισσότερους  ακροατές, μόνο για να μάθουν το επιτρεπόμενο  ηθικό πλαίσιο και τα χρήματα που ήταν απαραίτητα να επενδύσουν για να συμμετέχουν σε αυτήν την δράση.  Σύμφωνα με τον ομιλητή ένα τέτοιο   «συνολάκι» στοίχιζε μόνο 100 ως 200 ευρώ. Υπήρξαν και ερωτήσεις για φτηνά εισιτήρια και ο ομιλητής  εξήρε την κακία των πλοιοκτητών καπιταλιστών, να δίνουν, μόνο 2 έκαστος,  δωρεάν εισιτήρια.  Όλος ο κόσμος  πρέπει να βοηθά την σπουδαία για την ανθρωπότητα επιβίωση τους.  Να πούμε  τέλος, ότι αλληλεγγύη που  περιορίζετε στην περίθαλψη των προσφύγων  και αυτή  συνδυάζετε με την χαρά για την δημιουργία προσφύγων και κατ’ επέκταση κινημάτων, είναι ένα παιχνίδι εντυπώσεων που θέλει να κρύψει τα πιο ιδιοτελή εγωιστικά κίνητρα των κινηματιών.