ΟΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ, ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣTΡΑΜMΕΝΟ ΣΤΗΝ ΔΥΣΗ

ΟΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ, ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣTΡΑΜMΕΝΟ ΣΤΗΝ ΔΥΣΗ

Ο λαός μας την Κυριακή  ψήφισε ένα αξιοπρεπές  όχι, αναθέτοντας στη εξόχως υπερήφανη  κυβέρνηση του  την διαπραγματευτική νίκη  με όλο τον κόσμο της αδικίας  και συγχρόνως  να ζητήσει δανεικά, για να την βγάλουμε, από τους κακούς αυτού του κόσμου. Είμαστε μια κοινωνία, που αρνείται να  δει τον εαυτό της όπως είναι , να έχει ένα ρομαντικό σχέδιο που να μας κάνει καλύτερους. Αρνούμαστε να ζητήσουμε από την ζωή και περιμένουμε από τους άλλους, άγνωστο γιατί, να μας δώσουν. Θεωρούμε άδικο να μην μας προσφέρουν , χωρίς εμείς να προσφέρουμε τίποτα. Έχουμε ανάγκη από ήρωες, ηγέτες και πατέρες του γένους , για να μην έχουμε καμία εύθηνη  για την ζωή. Αρνούμαστε να γνωρίσουμε τον κόσμο που μας περιβάλει, θέλοντας να πιστεύουμε ότι είμαστε οι  καλύτεροι . Εμείς ,ο λαός δεν φταίμε ποτέ σε τίποτα, αφού όπως στην αγέλη υπεύθυνος ,  για όλα, είναι  ο ηγέτης που λειτουργεί ως κυρίαρχο αρσενικό.

 Διεξάχθηκε, ένα δημοψήφισμα, που έμοιαζε περισσότερο με ρωμαϊκούς θριάμβους , οι επικές φιέστες  δικτατορικών καθεστώτων, ένας θρίαμβος επί  ανύπαρχτου αντιπάλου, για να δεχτούμε την συμφωνία που την θεωρούμε ταπείνωση. Όλη η επιχειρηματολογία , των νικητών, εξαντλήθηκε στην βάση της αξιοπρέπειας  όχι του χριστιανισμού, του φιλελευθερισμού του κομμουνισμού και κάθε άλλης ανθρωποκεντρικης  ιδέας,  να μην απειλείται η ύπαρξη κανενός , από έλλειψη  δουλειάς , χρημάτων, φαγητού, στέγης, περίθαλψης και να μην παραβιάζονται τα ατομικά του δικαιώματα από άτομο ή εξουσίες.. Αξιοπρέπεια για τα κόμματα  του  «ΌΧΙ» ,  είναι η επιβολή στους άλλους , ενώ  αναξιοπρέπεια  η υποταγή. Επίσης όταν επιβολή , υποκρύπτει ενδόμυχα , την νίκη απέναντι σε άλλους λαούς και ομάδες κρατών, τότε κατ’ ουσία σημαίνει ότι θεωρούμε ότι είμαστε περιούσιος λαός. Εδώ εδράζετε ο ρατσισμός απέναντι στους ευρωπαίους , που δεν είμαστε ενάντια στις κυβερνήσεις, διευθυντήρια, πολιτικές  αλλά στην ιδιοσυστασία των λαών. Αυτή η  έννοια  αξιοπρέπειας σημαίνει πρακτικά να αναθέσουμε στον ηγέτη να κυριαρχεί και στον εαυτό μας να κυριαρχείτε από αυτόν. Η προσωπολατρία σε πρόσωπα που παίζουν αυτόν τον ρόλο, αγγίζει τα όρια δικτατορικών  καθεστώτων . Σε διαδηλώσεις υπήρχαν άνθρωποι που κρατούσαν πλακάτ με φωτογραφίες του πρωθυπουργού, σε στιλ «εν τούτω νίκα», ενώ ήταν σε αργία από τους εργοδότες ή δεν θα έπαιρναν  την  μισή τους  σύνταξη. Ο φυλετισμός ,  η ρατσιστική αντίληψη περί  αξιοπρέπειας  το μίσος ενάντια στους καπιταλιστές (επειδή δεν είναι οι ίδιοι) και το μίσος ενάντια στην εργασία, είναι ο εθνικοσοσιαλιστικός συνεκτικός  ιστός  των ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΑΝ.ΕΛ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όντας προ πολλού κομμάτι του πολιτικού κατεστημένου και ενσωματώνοντας σε αυτόν το  πιο αντιδραστικό κομμάτι του κλεπτοκρατικού  κράτους που συστηματοποίησε το ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορούσε από την μια μεριά να συγκρουστεί με αυτό και να κάνει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις , ενώ από την άλλη δεν μπορούσε να απογοήτευση τους ψηφοφόρους που τους εκλαμβάνει ως πελάτες. Δεν μπορούσε να κάνε τίποτα άλλο,  κυρίως  στο επίπεδο της πολιτικής, από το να υιοθετήσει τον λαϊκισμό. Έτσι  αναπόδραστα , το αρχικό σενάριο της έντιμης αποχώρησης , μετατράπηκε στο έτσι και  αλλιώς εξουσία . ο μοναδικός δρόμος ήταν η ρήξη και κατά συνέπεια η χρεωκοπία. Μετατράπηκε σε μαριονέτα του Γερμανικού κατεστημένου , του Ευρωπαϊκό Διευθυντηρίου, που θέλει  την έξοδο μας από το ευρώ χωρίς δικά τους  ευθύνη. Εδώ οφείλετε το γεγονός, πως ο φόβος του «ναι» , προκάλεσε την βοήθεια των Γερμανών μέσω αρνητική διαφήμισης, στο ίδιο μήκος κύματος ότι πιο αρνητικό υπάρχει στο πολιτικό σκηνικό να δηλώνουν συνέχεια υπέρ του «ναι» και τέλος ένα κομμάτι της Ν.Δ ψήφησε «όχι» για να φύγει , δήθεν ο Σαμαράς, που τόσο βοήθησε με την παραμονή του στην ηγεσία , σ την εδραίωσε της  μεγάλη επιρροής  του ΣΥΡΙΖΑ και του αρχηγού του.

Δώσαμε, μια δήθεν, πολιτική μάχη, για να κρύψουμε την δυσκολία της στιγμής και τις κρίσιμες πολιτικές  αποφάσεις. Καμιά ιδέα δεν έχουμε με πιο τρόπο θα ανοικοδομήσαμε την κοινωνίας μας, από οποιαδήποτε  ιδεολογική ή πραχτική  σκοπιά. Ιδεολογικά μείναμε, στην ηθική σύγκρουση αν πρέπει ή όχι να υπάρχουν ιδιωτικές επενδύσεις , σαν να είμαστε σε επαναστατική περίοδο και έμπαινε το ζήτημα της ιδιοκτησίας  από την μια ή την άλλη σκοπιά . Να τονίσουμε εδώ πώς χωρίς , δημόσιες και ιδιωτικές  επενδύσεις, δεν μπορεί να υπάρξει  η σχέση της μισθωτής εργασίας , άρα και οι εργαζόμενοι. Όποιος σε τέτοιες συνθήκες είναι ενάντια στις επενδύσεις, είναι και ενάντια και στους εργαζόμενους  και στην κοινωνία. Όταν το μαύρο μέτωπο αμφισβητεί την εργασία δηλαδή την ζωή, το θέμα των συμμαχιών μπαίνει σε άλλη βάση. Τέλος ψηφίσαμε , οι περισσότεροι , χωρίς να μας ενδιαφέρει η άμεση επιβίωση   της κοινωνίας αλλά και η προσωπική μας. Δεν βάλαμε και δεν απαιτήσαμε από την κυβέρνηση  να απαντήσει στα άμεσα προβλήματα μας, μισθοί, απασχόληση, επάρκεια σε τρόφιμα, φάρμακα  και κυρίως μέχρι πότε αντέχουμε με κλειστές  τράπεζες, γιατί μέχρι τότε μπορεί να εκστρατεύει ενάντια  στους βαρβάρους. Αυτό δείχνει πόσο ανοχύρωτοι  είμαστε στα δύσκολα και από την άλλη μεριά όταν φτάσουμε σε αυτά οι συγκρούσεις θα πάρουν φυλετικό χαρακτήρα. Η αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) δεν έχει ιδεολογία, ανήκει στην πιο  αντιδραστική μορφή αυτονομίας, που θεωρεί πως η κοινωνική αλλαγή πρέπει να βασιστεί στην καταστροφή. Δεν έχει διαφορές, μπορείς να λες ότι θες αρκεί να μην φεύγεις από το κοπάδι. Αυτές οι εκλογές οδήγησαν να βγούνε στο προσκήνιο, δυνάμεις που έβαλαν σαν στόχο την ζωή, αμφισβητώντας το κατεστημένο της μεταπολίτευσης , Δεν είχαν βγει  μέχρι χθες στο προσκήνιο και δεν πήραν μέρος στο κίνημα που δεν έκανε τίποτα παρά να δημιουργεί αντιδραστικές δομές εξουσίας. Ψήφισαν «ναι», απείχαν και όχι στο όχι της εξουσίας .

Μπήκαμε στην τελευταία φάση του σχεδίου, κυβέρνησης  και δανειστών. Η χειρότερη εκδοχή χρεωκοπίας είναι να κρατήσουν με ενέσεις , τις τράπεζες  ψευτοανοιχτές, μερικές μέρες ακόμα, να μας εφησυχάσουν και να μην επέλθει συμφωνία, μέχρι της 20 Ιουνίου που καταρρέουν οριστικά.