ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΜΥΘΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΨΕΜΑΤΑ

ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΜΥΘΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΨΕΜΑΤΑ

Το παράλογο είναι μια ουσιαστική πλευρά του αγώνα του ανθρώπου για επιβίωση, Η διαφορά του συνειδητού από του λογικού ατόμου βρίσκετε στο γεγονός ότι το δεύτερο ούτε καν φαντάζετε το μέγεθος του παραλογισμού του. Ο μύθος και τα ρομαντικά παραμύθια είναι ο καλύτερος τρόπος να χρησιμοποιείς την ανάγκη του παράλογου. Με το ψέμα  που συχνά διαψεύδεται άμμεσα, υποσκάπτουμε  την αναγκαία ισορροπία για να αγωνιστούμε για την επιβίωση.

   Ας ξεκινήσουμε  με το ψέμα. Το βασικό ψέμα των νικητών ότι με την πονηρία, την εξυπνάδα, την παλληκαριά και το αυτό που αποκαλούμε δίκιο θα νικούσαν τους Γερμανούς και την Ε.Ε. Ένα ψέμα που η δυσκολία της στιγμής, παρά τον  βαθύ παραλογισμό του, το έκανε βρώσιμο για το πόπολο.  Βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου ή περιμένουν την επέμβαση του από μηχανής θεού της αρχαίας τραγωδίας. Είναι φανερό ότι αρνούμαστε  να δούμε την πραγματικότητα . Το πρόβλημα δεν είναι ούτε ο σεβασμός στην λαϊκή ετυμηγορία αλλά ότι η Ε.Ε κρέμεται από μια κλωστή. Η κλωστή είναι ότι η μη εξυπηρέτηση του δανείου από την μεριά μας ,έστω και μίας  δόσης θα είχε ως αποτέλεσμα την άμμεση κατάρρευση των χωρών εκείνων που μας δάνεισαν μέσω των κεντρικών τραπεζών τους. Η Ισπανία, η Πορτογαλία δεν πρόκειται να μας στηρίξουν σε κανένα κούρεμα χρέους γιατί αυτό είναι σε βάρος των δικών τους κοινωνιών. Η μονομερής ενέργειες όπως και η επιστροφή στην δραχμή και η έξοδος από την Ε.Ε πέρα από την ορθότητα ΄ή όχι τέτοιων απόψεων, θα έφερνε ενάντια σε όλους τους Ευρωπαϊκούς λαούς .Επίσης πλήρως ανεξάρτητη χώρα στα πλαίσια της εμπορευματικής παραγωγής δεν μπορεί να υπάρξει . Τα δύο πειράματα του 20^ου αιώνα η Γερμανία του μεσοπολέμου και η Σ.Ε, που αναγκάστηκαν να υπάρξουν μόνες τους, δημιούργησαν συνθήκες τραγικές για τις εργατικές τους τάξεις και οικοδόμησαν τις πιο απίστευτες τυραννίες.  Όσο πιο ισχυρή είναι μια χώρα τόσο η κοινωνία της εξαρτάτε από την παγκόσμια οικονομία.. Πρακτικά η Ελλάδα μπορεί να διεκδικήσει μόνο μικρότερο βαθμό εξάρτησης  δηλαδή να κάνουμε την κοινωνία μας  ικανή να επιβιώσει  χωρίς χρηματοδότηση τρίτων. Το άτομο και η κοινωνίες μπορούν  να είναι ανεξάρτητες μόνο σε συνθήκες ελευθερίας και άμμεση προϋπόθεση για αυτό είναι η κατάργηση των εθνών κρατών. Ο ξεπεσμός της αριστεράς σε οποιαδήποτε  εκδοχή της, στον λαϊκισμό ,στον εθνικισμό και στο ψέμα μπορεί να την οδηγήσει σε εξαφάνιση και την χώρα μας  σε καταστροφή.

  Να έρθουμε τώρα στον μύθο. Ποιος είναι ο μύθος; Μα η παραμυθία  των αστικών επαναστάσεων, δηλαδή  η εμπορευματική παραγωγή απαλλάσσοντας  μας από την  δουλεία  μας έκανε ικανούς να αλλάξουμε τον κόσμο. Ήδη περνώντας στο χώρο του παραμυθιού, σε αντίθεση με τους ρεαλιστές, μπορούμε να κατανοήσουμε  ότι η Ελλάδα είναι χώρα  της γης ,της Ευρώπης και τις Ε.Ε. Δηλαδή η έξοδος από την Ε.Ε συγχρόνως σημαίνει και την δημιουργία  ένα διαφορετικό σε κατεύθυνσης  τρόπο παραγωγής που δεν υπάρχουν άμεσα οι  προϋποθέσεις. Το άλλο υπόβαθρο του μύθου είναι πως όλο και περισσότεροι κατανοούν, χωρίς την ριζική αλλαγή της Ευρώπης,  από το Γιβραλτάρ  στα Ουράλια, δεν είναι βιώσιμη. Τι μας έφερε σε αυτήν την κατάσταση; Η μορφή που πείρε ο καπιταλισμός από την δεκαετία  του70. Ποιο ήταν το κύριο  του στοιχείο η υποτίμηση της βασικής κοινωνικής του σχέση  την εργασία, Αυτός και είναι ο μέγας μεταρρυθμιστικός στόχος.

     Η επιβίωση είναι ο θαυμάσιος μακροχρόνιος  αγώνας να αξιοποιήσουμε της μικρές δυνατότητες  του σήμερα , να ενωθούμε μεταξύ, μας απαλλαγμένοι από τον εγωισμό του παραλόγου της διατήρησης της ιδιοκτησίας. Πάνω από όλα  να νιώσουμε πολίτες  της Ευρώπης και του κόσμου. Είμαστε  ανάδελφοι μόνο στον βαθμό που εγκλωβιζόμαστε στον κλειστοφοβικό   εγώ μας.