ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΙΕΡΑΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ;

                             

  ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΙΕΡΑΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ;

                           Η υπόθεση του ιστορικού Χάϊνζ Ρίχτερ

Δεν στοχεύουμε φυσικά να αποτιμήσουμε το έργο του «Η Μάχη της Κρήτης» στο βαθμό που δεν έχουμε προλάβει να το διαβάσουμε. Η τεκμηρίωση όμως είναι ικανοποιητική όσο τα επίμαχα σημεία που θα οδηγήσουν τον συγγραφέα στο εδώλιο του κατηγορουμένου κυριολεχτικά  για τις ιδέες του. Στο τέλος αντί επιλόγου  παραθέτουμε την άποψη  του ανθρώπου που παρουσίασε το επίμαχο βιβλίο στο αναγνωστικό κοινό των Χανίων.

Στην εποχή του ακραίου μηδενισμού που ζούμε, ιδεολογία ονομάζεται το ατομικό συμφέρον που μάλιστα είναι και ιστορικά δικαιωμένο και  εμείς ως ιθαγενής  πρέπει να δεχτούμε το δίκιο τους, το αρχέγονο  συνώνυμο του ατομικού συμφέροντος. Το βιβλίο αυτό ήταν πραγματικά άγνωστο και έγινε 3 χρόνια μετά την έκδοση του γνωστό στο Πανελλήνιο, μόλις το 2014, όταν το Πανεπιστήμιο του Ρεθύμνου αποφάσισε να κάνει  τον Ρίχτερ επίτιμο διδάκτορα. Η δίωξη έγινε μετά από  καταγγελία, ότι το βιβλίο όψιμα προσβάλει το κοινό  αίσθημα του Κρητικού λαού. Φυσικά και δεν θα μείνουμε στην ενδεχόμενη κακεντρέχεια ατόμου ή ατόμων, να πούμε μόνο πως η Γκεστάμπο  προκαλούσε τρόμο  εξαιτίας των ανωνύμων καταγγελιών.

Η αιτία της δίωξης του Ρίχτερ δεν είναι η απόκρυψη ή η δικαιολογία των εγκλημάτων πολέμου που έκανε η Βέρμαχτ στην Μάχη της Κρήτης. Δεν αρνείται ούτε την δικαιολογεί τα εγκλήματα  αλλά προσπαθεί να τα εξηγήσει. Συνεπώς ούτε τυπικά δεν παραβιάζετε το άρθρο 2 του αντιρατσιστικού νόμου. Η βασική αιτία της δίωξης, από την σκοπιά του κοινωνικού αυτοματισμού ,είναι γιατί το ερμηνευτικό μοντέλο του Ρίχτερ αμφισβητεί την αναπαραγωγή της φαντασιακής έννοιας του Ελληνικού εθνοτικού εθνικισμού. Που επιφυλάσσει  στην ιστορία τον ρόλο να αποδεικνύει στο διηνεκές την εθνική δηλαδή καθολική αντίσταση του λαού μας και μάλιστα ότι ήταν η μαζικότερη στην Ευρώπη. Συγκεκριμένα αμφισβητεί την σημασία που συνήθως δίνουμε στην Μάχη της Κρήτης για την εξέλιξη του Β! Παγκόσμιο Πόλεμο Η αντίσταση δεν είναι τάση ηρωικής αυτοκτονίας αλλά αγώνα για επιβίωση. Έτσι η αντίσταση που ποτέ δεν ήταν καθολική ούτε μαζική, είχε περισσότερη ανάπτυξη στα μέρη εκείνα που οι Γερμανοί δεν είχαν  πρόθεση να χρησιμοποίηση δυνάμεις για να τις ελέγχουν και ο κίνδυνος θανάτου μικρότερος. Το Ε.Α.Μ  είχε μεγαλύτερη επιρροή,  όχι  λόγω της αριστερότητα  του Έλληνα   αλλά γιατί έλυνε το ζήτημα του επισιτισμού, έδινε ασφάλεια στην ύπαιθρο με την δημιουργία θεσμών κρατικών και αυτοδιοικητικών, κοινωνικοποίησε την γυναίκα και δημιουργία μιας κάποιας κοινωνικής ζωής. Το ερμηνευτικά  μοντέλα τύπο Ρίχτερ μας βοηθάει να μάθουμε σημαντικά γεγονότα  της ιστορίας μας που η εξουσία θα μας είχε αποκρήψεί.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο «ρατσισμός» του Ρίχτερ. Σύμφωνα με τον νόμο ρατσισμός  είναι η καλλιέργεια μίσους και βίας ενάντια σε μειονοτικές ομάδες .   Η  ερμηνεία φυσικά ενός ιστορικού γεγονότος δεν κάνει κάτι τέτοιο. Να ρωτήσουμε όμως είναι ο Κρητικός λαός στην Ελλάδα είναι μειονοτική ομάδα και ο Ρίχτερ πλειοψηφική;;

Ας αποφασίσει όμως η Ελληνική κοινωνά τι είναι Ο Ρίχτερ. Αριστερός ,φίλος του Ε.ΑΜ και του Δ.Σ.Ε, μέλος του S.P.D  που όντως είναι εδώ και 40 χρόνια ή είναι ότι μας συμφέρει κάθε φορά.

Ελευθερία σκέψης και συνείδησης(Χανιώτικα Νέα από τις  10/02/2015)

Κύριε διευθυντά

Στις 4/8/2011 στην έγκριτη εφημερίδα σας το βιβλίο που ολίγοι ανέγνωσαν και πολλοί κατέκριναν

 Πρόκειται για τον τόμο του Χ.Ρίχτερ (καθηγητή σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Μανχάιμ) « Η  Μάχη της Κρήτη ς»’

 Το βιβλίο δίνει πολύτιμες πληροφορίες για την περιόδου πριν και κατά την εισβολή του γερμανικού στρατού στην Κρήτη και οφείλει να κριθεί με επιστημονικά μόνο  κριτήρια. Τον τελευταίο καιρό πολλοί, άσχετοι με το αντικείμενο της ιστορίας κατέκριναν. Κάποιοι το ονόμασαν κατάπτυστο χωρίς να το έχουν αναγνώσει, άλλοι βρήκαν ψεγάδι ακόμα και στις φωτογραφίες που δημοσιεύει. Και αυτοί που το ανέγνωσαν καλά κάνουν να έχουν άποψη.

Προσοχή όμως: Σε λίγο καιρό ίσως ποινικοποιηθεί  και η έκφραση της άποψης. Ήδη στην Γαλλία υπάρχει αδίκημα με την ονομασία «Έγκλημα Σκέψης» η καταδίκη του δικαιώματος στη διαφορετικότητα  στο όνομα της.

Κων/νος Κνιθάκης

Διδάκτωρ Φιλοσοφίας Παν/μίου Βιέννης