Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

Ο ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΔΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ



Ο ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΔΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Η πιο πλατεία διαδεδομένη επιστήμη στις μέρες μας σίγουρα είναι η ιστορία, ο καθένας έχει και από μία. Σε μια εποχή καταστροφής , δύσκολων αποφάσεων και έλλειψης πολιτικών η αλληλοκατηγορία  περί ναζισμού είναι ένα συνηθισμένο «πολιτικό» όπλο. Ναζί είναι οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες επειδή επιβάλουν αντιλαϊκές πολιτικές, οι μνημονιακοί που τις εφαρμόζουν, αυτοί που δεν δέχονται γελοίους  διαχωρισμούς, ακόμα και εκείνοι που δεν δέχονται με χαρά το δάγκωμα ενός σκύλου. Ενώ αντίθετα αντιναζί είναι οι αντιμνημονιακοί, οι εθνικιστές, οι αντικαπιταλιστές και τα μέλη των κινημάτων. Τι από αυτά ισχύει και τι  όχι;
  Ο δεύτερος πόλεμος υπήρξε ένα σοκ για την ανθρωπότητα γιατί ξέθαψε από τα βάθη του υποσυνείδητου , τα πιο  ακραία φοβικά ένστιχτα. Μέχρι τότε ,τα λουτρά αίματος, γινόταν στο όνομα κάποιας ιδεολογίας , θρησκεία κατά κύριο λόγο είτε για πολιτικούς λόγους , κατάκτηση γης, απελευθέρωση από κατακτητές  ή αποτροπή νέων επιδρομών  είτε αυθόρμητα ξεσπάσματα βίας με κύριο λόγο την λαφυραγώγηση. Με το ναζισμό ο φόνος  έγινε απόλυτα δικαιωμένος, ηθικά, ιδεολογικά, ιστορικά και υπαρξιακά. Επίσης είχαμε ένα πολιτισμένο λαό τον πιο πολιτισμένο μάλιστα, τους Γερμανούς,  να κάνουν τον φόνο επιστήμη και βιομηχανία. Είναι η ιδεολογία που έκανε τον φόβο κυρίαρχο σύμβουλο της ανθρώπινης συμπεριφοράς, σαν ιδεολογία προερχόμενη και απευθυνόμενη στα μεσαία στρώματα, στον λαό δηλαδή. Τα μεσαία στρώματα έχοντας σαν κύριο γνώμονα  συμπεριφοράς την ιδιοκτησία, μην έχοντας καμίας μορφής κοσμοπολιτισμό και συνθλιβόμμενα ανάμεσα στις δύο βασικές κοινωνικές τάξεις, λειτουργούν στην βάση του φόβου. Ο Ναζισμός σαν ιδεολογικό ρεύμα δεν είναι σημαντικό για την ερμηνευτική του δεινότητα αλλά γιατί δικαίωσε ηθικά με τον πιο εμπεριστατωμένο τρόπο   τα συμφέροντα του λαού και την επιβίωση του σε βάρος όλων των άλλων.    Τέτοιο φόβο προκάλεσαν,  ώστε οι Ναζί θα έπρεπε να είναι οι μοναδικοί κακοί. Έτσι ξεχάσαμε εθελοντικά άλλα εγκλήματα  όπως τους βομβαρδισμούς   στην Δρέσδη, το Κατίν, την σοβιετική κατοχή στην Γερμανία και αφήσαμε ατιμώρητα την Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Οι Ναζί φυσικά δεν είναι οι μοναδικοί κακοί, κάθε ιδεολογία που δίνει στον εαυτό της το ηθικό δικαίωμα να επιβληθεί στις άλλες με οποιοδήποτε μέσο μπορεί να οδηγήσει στο κακό.  Τα εξήντα και πλέον χρόνια της σχετικής ευμάρειας που ακολούθησαν του πολέμου, ο Ναζισμός χάθηκε από την συλλογική  μνήμη σαν κακό όνειρο.
 Τι είναι όμως Ναζισμός και πως προέκυψε;  Η Παρισινή Κομμούνα και η καθιέρωση του οκταώρου κατά κύριο λόγο άλλαξαν την μορφή του καπιταλισμού. Από την μια μεριά είχαμε την ολοκλήρωση των μηχανισμών βίας του κράτους, που απέκτησε το μονοπώλιο σε αυτήν, λειτουργώντας  επίσης, το κράτος, σαν συλλογικός καπιταλιστής αύξησε τον βαθμό εκμετάλλευσης   του υπόλοιπου κόσμου από την δύση. Από την άλλη μεριά, κατά κύριο λόγο , η καθιέρωση του οκταώρου, έκανε την κατανάλωση βασική και μαζική ανάγκη. Έτσι είχαμε την  αύξηση της ασφάλειας για τα μεσαία στρώματα όπως επίσης την αύξηση του αριθμού τους, μα κυρίως την ραγδαία βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους, βρισκόμαστε στην bell epoc. Αντίστοιχα στην χώρα μας αυτή η εποχή την ζήσαμε  στην  μεταπολίτευση, ειδικά μετά  την είσοδο στην Ε.Ο.Κ. Την εποχή αυτή διέκοψε ο Πρώτος Πόλεμος. Εκτός από την καταστροφή που έφερε εκδηλώθηκαν και επτά επαναστάσεις που η μοναδική νικηφόρα κατάργησε την ατομική ιδιοκτησία, τον όρο δηλαδή ύπαρξης των μεσαίων στρωμάτων. Τα μεσαία στρώματα  βγήκαν πρώτη φορά στο προσκήνιο αποκτώντας ιδεολογία,  τον Φασισμό. Σύμφωνα με τους ιδρυτές αυτού του ιδεολογικού ρεύματος, το καθήκον του φασισμού είναι, σε αντίθεση με τον διεθνή Εβραϊσμό και μπολσεβικισμό , η δημιουργία του κράτους της άμεσης δημοκρατίας των αρίστων και προβλεπόταν μια σειρά πολιτιστικών μέτρων  για να ενταχτούν και οι υπόλοιποι σε αυτήν. Το Φασιστικό κίνημα πήρε την επιθετική του μορφή όταν η ιδεολογία αυτή συνδέθηκε με τα αυθόρμητα λαϊκά κινήματα που κατέστειλαν τις 6 από τις 7 επαναστάσεις για να προστατέψουν την περιουσία τους όπως επίσης λειτούργησαν σαν 5η  φάλαγγα στους μεγάλους εργατικούς αγώνες της περιόδου. Ο μεσοπόλεμος  ήταν μια εποχή ένοπλων συγκρούσεων στους δρόμους μέχρι την  δεκαετία του 20.
 Όταν αυτό το κίνημα ,αργότερα, στην Γερμανία, συνδέθηκε με τον μυθικό αρχαίο Γερμανικό παγανισμό, τον βιοκεντερικό ρατσισμό των Η.Π.Α (π.χ οι Νέγροι είναι κατώτεροι επειδή έχουν ένα γονίδιο λιγότερο από τον λευκό) και τα προπολεμικά φυσιολατρικά και οικολογικά κινήματα ,που σιγά σιγά με την σύνδεση τους με την επιστήμη, έγιναν βιοκεντρικά, προέκυψε ο εθνικοσοσιαλισμός. Η λέξη βιοκενρισμός ,παρ’ ότι κυριαρχεί στον τρόπο σκέψης μας στην κρίση, είναι άγνωστη λέξη, σημαίνει ότι συνέχιση της ζωής είναι η σωτηρία της φύσης γενικά ή ακόμα χειρότερα η σωτηρία της φύσης έξω από το ανθρώπινο είδος. Ο βιοκεντρισμός, σε συνθήκες κρίσης, είναι μια άκρως ελκυστική αντίληψη, δικαιώνει  ηθικά τα μέσα που μπορεί να χρησιμοποιήσει το άτομο σε βάρος των άλλων για να επιβιώσει. Παραπέμποντας επίσης στην φύση και στην γη άρα στον αρχαίο κοινοτισμό, στην αγέλη δηλαδή , το άτομο απενοχοποιείτε  για την ατομική του επιβίωση μια και στην αγέλη σκοπός  είναι η επιβίωση της αγέλης  και όχι του ατόμου. Έτσι μπορεί να εναποθέσει ,το άτομο, την επιβίωση του στο κυρίαρχο  αρσενικό, τον ηγέτη και να ελπίζει ότι μια θέση δίπλα σε αυτόν θα το εξασφαλίσει. Αυτό γίνονταν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό στα προκαπιιταλιστίκα κοινωνικά συστήματα. Με τις αστικές επαναστάσεις και την  κυριαρχία της εμπορευματικής παραγωγής,  η κατάσταση αλλάζει και η επιβίωση της κοινωνίας πλέον σημαίνει επιβίωση του ατόμου.  Ο αστικός φιλελευθερισμός κατά κύριο λόγο αλλά και η Χριστιανοδημοκρατία  είναι στον αντίποδα του βιοκεντρισμού,  ανθρωποκεντρικές ιδεολογίες. Δηλαδή έχουν μια γενικότερη αντίληψη για την κοινωνία πέρα από την ατομική και ταξική επιβίωση. Δεν μιλάμε για τάγματα αγγέλων θα χρησιμοποιήσουν, όταν  απειλείται η ζωή τους ,όλα τα μέσα απλά το θεωρούν σαν εξαίρεση και όχι κανόνα. Όλα αυτά φυσικά συμβαίνουν γιατί στην εμπορευματική παραγωγή  χρειάζονται καταναλωτές. Να τονίσω, εδώ βρισκόμαστε στο εξιδανικευμένο πεδίο της θεωρίας και της ιδεολογίας, προσπαθώντας να ανιχνεύσουμε τις ιδεολογικές πηγές του Ναζισμού και όχι στην εφαρμογή τους από κόμματα, πολιτικούς και κοινωνικά συστήματα.
  Για να κατανοήσουμε την εθνικοσοσιαλιστική κοσμοαντίληψη πρέπει να επικεντρώσουμε  την προσοχή μας στο σύνθημα «Γη και Αίμα». Το σύνθημα αυτό σημαίνει την καθαρότητα του αίματος του Γερμανικού λαού, λόγω της προσήλωσης του  στην γη, την καταγωγή δηλαδή. Το κοινωνικό πρότυπο του Ναζιστικού κράτους είναι η κλειστή, αιμομικτική, φυλετική  κοινωνία του αρχαίου κοινοτισμού. Μόνο τότε υπήρχε το έθνος στην απόλυτη του μορφή, δηλαδή την ομοιότητα του αίματος(γενετική καταγωγή) λόγω του ότι ανήκεις στην ίδια φυλετική ομάδα. Φυσικά η έννοια, έθνος , τα τελευταία 14.000 χρόνια, στην Μεσόγειο, έχει μόνο φαντασιακό και πολιτιστικό περιεχόμενο. Η λέξη φαντασιακό σημαίνει οι παντελώς ατεκμηρίωτες ιδέες που χρησιμοποιούνται για την δικαιολόγηση κάποιων ατομικών επιλογών. Η προσήλωση του εθνικοσοσιαλισμού στην γη, στην καταγωγή και στην αγέλη, έχει μεγάλη επιρροή  στο άτομο σε συνθήκες κρίσης . Σε αυτές τις συνθήκες ο εγωισμός και ατομικισμός φαντάζουν τα μοναδικά μέσα επιβίωσης , αν θεωρείς ότι σκοπός είναι η φύση και όχι ο άνθρωπος  τότε δεν έχει καμιά σημασία πόσοι θα πεθάνουν αρκεί να ζήσει το άτομο. Είναι φυσικό να προτάσσουν τον ανταγωνισμό και την φυσική επιλογή και κατά συνέπεια στην σωματική ρώμη.  Για να υπάρχει σε συνθήκες καπιταλισμού ένα τέτοιο έθνος, πέρα από την ισχυρή  εξουσία, έπρεπε να προωθεί  στο έπακρο η  υπαρξιακές διάσταση  της αγέλης. Τα χαρακτηριστικά  της αγέλης είναι απαραίτητα για την επιβολή κάθε εξουσίας ειδικά σε συνθήκες καπιταλισμού που ο ανδρικός  ερωτισμός δεν είναι υπό διωγμό. Παρενθετικά, να αναφέρω ότι στο επίπεδο της ύπαρξης, η εξουσία επιβάλλεται στον άνδρα με την καταστολή του ερωτισμού του και στην γυναίκα με ένα πλέγμα ευθηνών και ενοχών με κύρια πηγή την οικογένεια. Στο εθνικοσοσιαλιστικό κράτος ο πολίτης- στρατιώτης και ο  άνδρας – στρατιώτης έπρεπε να είναι ασεξουαλικός να κάνει έρωτα μόνο για αναπαραγωγή  και να είναι ομοφυλικός  για να μην μολυνθεί και αλλοιωθεί η φύση του από την «κόκκινη γυναίκα» την γυναίκα με έντονη σεξουαλικότητα, την πόρνη και την κομμουνίστρια, φόβοι που σήμερα ίσως να μην υπήρχαν. Στην αγέλη των ζωών ο έρωτας, είναι στην πράξη σεξουαλικότητα γινόταν μόνο για αναπαραγωγή και την επιβολή του κυρίαρχου αρσενικού, όλα τα αλλά αρσενικά ήταν στην πράξη  λειτουργικά  ομοφυλόφιλα. Γι αυτό ο Ναζισμός χαρακτηρίζεται από τον υπαρξισμό αρσενική ιδεολογία, με την αρνητική έννοια , δηλαδή τον ανώριμο άνδρα που έχει διαστρέψει τον αρσενικό του πόλο, δεν έχει ανεκτικότητα στα άλλα αρσενικά και αγάπη στο θηλυκό. Χαρακτηριστικό των αρσενικών ιδεολογιών είναι η επιβολή ενώ  των θηλυκών η ένωση. Το γυναικείο σώμα σε συμβολικό επίπεδο εκφράζει την ένωση. Ανθρωποκεντρική αγάπη στην φύση σημαίνει αγάπη στο γυναικείο σώμα. Θηλυκές ιδέες είναι ο κομμουνισμός, η ελευθερία η δημοκρατία κ.ο.κ πάντα βρισκόμαστε στο ιδανικό πεδίο της θεωρίας. Ναζισμός είναι η πλήρη δικαίωση του ατομικισμού σε απόλυτο βαθμό και σε όλες τις πτυχές της ζωής. Το ναζιστικό κράτος για να έχει συνοχή έπρεπε να είναι ισχυρό και κύρια να επεκτείνει , επιστημονικά και βιομηχανικά την  εφεύρεση των Μεδίκων, το να μπορείς να κάνεις εκ του ασφαλούς  κακό στον συνάνθρωπο σου, μέσω της ανώνυμης καταγγελίας. Έτσι  είχαμε την γιγάντια  επιρροή της γκεστάμπο.  Ανακεφαλαιώνοντας ο Ναζισμός είναι φασισμός δηλαδή λαϊκή και εθνικιστική ιδεολογία που   στρέφεται ενάντια σε όλα τα κοινωνικά στρώματα εκτός των μεσαίων και συγχρόνως είναι βιοκεντρισμός, ρατσισμός και είναι η ιδεολογία που έκανε  τον ατομισμό θρησκεία. Στρατηγικός  στόχος του εθνικοσοσιαλισμού ήταν ένας «καπιταλισμός» με πολιτική κυριαρχία του λαού.
 Πριν να ξαναπιάσουμε  το ιστορικό νήμα. Να πούμε  ότι από τον «Ο αγών μου», του Χίτλερ,  μπαίνουν  στο  στόχαστρο, εκτός  από τις γνωστές ομάδες του πληθυσμού και οι  μασόνοι, οι  καπιταλιστές , οι  Καθολικοί  και πάνω από όλους  οι κομμουνιστές. Βρισκόμαστε στα μέσα της δεκαετίας του 1920, ο φασισμός βρίσκεται στην εξουσία στην Ιταλία ενώ σε άλλα μέρη έχει μικρή επιρροή στην δε Γερμανία ο Εθνικοσοσιαλισμός  είναι ένα γραφικό  κίνημα λίγων χιλιάδων παρά την επιρροή του εθνικισμού. Στα τέλη της δεκαετίας του 20 φτάνει η οικονομική κρίση στην Γερμανία σε μια περίοδο που τα μεσαία της στρώματα άρχιζαν να ανακόπτουν. Τα στρώματα αυτά είχαν την ιστορική εμπειρία  της υπεράσπισης της ιδιοκτησίας τους μια δεκαετία πριν και τώρα κατανοούν πως ούτε οι καπιταλιστές μπορούν να τους την εξασφαλίσουν. Έτσι ο Ναζισμός μπαίνει στο προσκήνιο της ιστορίας. Τον Γενάρη του 1933 ο Γερμανός πρόεδρος  φον  Χίντεμπουργκ αναθέτει στον  Χίτλερ την υπηρεσιακή κυβέρνηση για διεξάγει τις εκλογές του Μάρτη. Οι εθνικοσοσιαλιστές αναδεικνύονται πρώτο κόμμα με 36% αλλά μην έχοντας την αυτοδυναμία σχηματίζουν   κυβέρνηση συνασπισμού με το Εθνικό Γερμανικό Λαϊκό  Κόμμα. Είχαμε μια απλή διαδοχή στην εξουσία.  Μέτα έχουμε την προβοκάτσια της πυρπόλησης του Ράιχσταγκ. Πείθουν , τα ήδη  έτοιμα να πεισθούν  μεσαία στρώματα πως επίκειται επανάσταση των κομμουνιστών. Βέβαια η ανάγκη διακυβέρνησης ήταν επιτακτική μια και η Γερμανία τότε  βρισκόταν σε κατάσταση αντίστοιχη με την Αθήνα της μεγάλης πείνας. Έτσι όταν στις 23 Μάρτη οι Ναζί  ζητούν από το κοινοβούλιο  την εφαρμογή του « Εξουσιοδοτικού  νόμου» πήραν  τα απαιτούμενα 2/3 των ψήφων. Αυτός προέβλεπε την αναστολή της λειτουργίας του κοινοβουλίου  και την απόκτηση δικτατορικών εξουσιών από τους Ναζί. Δεν ψήφησαν τον νόμο  οι κομμουνιστές που απείχαν, επειδή βρισκόταν  στην παρανομία, το Καθολικό Κόμμα της Γερμανίας , και οι περισσότεροι Χριστιανοδημοκράτες. Η εξουσία των Ναζί σταθεροποιείται μετά τον συμβιβασμό   με την ηγεσία της Βέρμαχτ και την κατάργηση των ταγμάτων εφόδου. Αρχίζει η εφαρμογή του κυβερνητικού προγράμματος με της εξής κατευθύνσεις : έξοδο της Γερμανίας από την κηδεμονία της  Κ.τ.Ε, εθνικοποίηση των τραπεζών και των βασικών κλάδων της παραγωγής, ανάπτυξη στην βάση την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Μέχρι τα τέλη του 1934 έχουν εθνικοποιηθεί οι τράπεζες και τα βασικά Γερμανικά μονοπώλια  όπως η  SIMENS όσοι καπιταλιστές δεν συμμορφώθηκαν  αναγκάστηκαν να το κάμουν με την βία όπως ο οίκος Κρούπ. Η Γερμανία ειδικά μετά τους  Ολυμπιακούς αγώνες του 1936 έδειχνε πάλι να ανακάμπτει. Την ίδια περίοδο είχαν ενταθεί στο έπακρο  οι διωγμοί των πολιτικών τους αντιπάλων πρώτα των κομμουνιστών λόγω της προβοκάτσιας του Ράϊχσταγκ για να ακολουθήσουν σύντομα, με ίδιας ποιότητας κατηγορίες οι Χριστιανοδημοκράτες και τα μέλη του Καθολικού κόμματος. Η κατάσταση αυτή δεν έμελε να κρατήσει πολύ, τα πράγματα σκάλωναν στην ανεπτυγμένη βιομηχανία και έλλειψη πρώτων υλών λόγω του αποκλεισμού από τις αγορές. Να πούμε εδώ πως οι Ναζί υπήρξαν  πρωτοπόροι σε διάφορα ζητήματα, που μόνο σήμερα έχουν αξιοποιηθεί, όπως οικολογία, πράσινη ανάπτυξη, βιοκαλλιέργεια, προστασία  των ζωών, πάντα βέβαια ενάντια στο ανθρώπινο είδος και με διεστραμμένες ιδέες του τύπου,  διατήρησης της αγνότητας της φύσης. Να πούμε εδώ για να κατανοήσουμε  την ανωμαλία οι Εβραίοι απαγορευόταν να έχουν κατοικίδια για να μην μολύνουν την ζωική αγνότητα.
 Άρχισε να γίνεται αναγκαίο, σύμφωνα με την λογική τους, να επεκταθεί  το Γερμανικό Ράιχ  και να συμπεριλάβει όλους τους Γερμανικούς λαούς της Ευρώπη. Για να συμβεί αυτό θα έπρεπε ο Γερμανικός λαός να εξαγνιστεί από όλα που αμφισβητούν την ενότητα του, δηλαδή την φυλετική του καθαρότητα. Αρχίζουν να μαζικοποιούνται τα στρατόπεδα συγκέντρωσης  όπου απομονώνονται όσοι έθεταν σε αμφισβήτηση την φυλετική αγνότητα. Μιλάμε για ανθρώπους που είχαν περάσει ένα παγκόσμιο πόλεμο, ένα εμφύλιο, μια καταστροφή  και  μια οικονομική κρίση, είχαν  δεχτεί μια ιδεολογία που λειτουργούσε ως θρησκεία  της φύσης απαλλαγμένη από τον άνθρωπο, θεωρούσαν έτσι  ηθικό, άρα σωστό να είναι αδίστακτοι χωρίς ηθικούς φραγμούς για οποιοδήποτε μέσο στην επίτευξη του σκοπού και πίστευαν στην απόλυτη  σημασία της φυσικής επιλογής  και του ανταγωνισμού, άρα της βίας. Η αίσθηση του ωραίου, λόγω του αντισεξισμού τους(ασεξουαλικότητα) και του ρομαντικού δεν είχε ανθρωποκεντρική μορφή, άρα  επέτρεπε την βία. Συνάμα όσο προχωρούσαν τα χρόνια, η αντίδραση και η υπεράσπιση του ανθρωπισμού, ήταν αδύνατη λόγω του συστήματος της ανώνυμης καταγγελίας  και την ισχύ της Γκεστάμπο και των άλλων μηχανισμών βίας. Κάτι τέτοιο είναι έντονο τα τελευταία 3 χρόνια στην χώρα μας, είναι σύνηθες να παρακολουθεί ο ένας τον διπλανό του για να βρει κάποια διαφοροποίηση από τις αντιλήψεις   κάποιου χώρου ή κοινωνικής ομάδας για να απομονωθεί το άτομο και να λιγοστέψει  ο αριθμός των ανταγωνιστών μας. Προσπάθησα να σκιαγραφήσω με βάση την ιστορία και την ιστορία των ιδεολογιών την συγκρότηση του εθνικοσοσιαλισμού , στις πλευρές που αφορούν το σήμερα. Όπως προκύπτει αβίαστα ,ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο η δύναμη της Χ.Α , αλλά η μαζική επιρροή του βιοκεντρισμού. Δηλαδή ολοένα και περισσότερο, θεωρούμε σωστό την χρησιμοποίηση  κάθε μεθόδου  σε βάρος των άλλων για την ατομική μας επιβίωση.   
  Δεν σκοπεύω να απονέμω διπλώματα ναζισμού και αντιναζισμού. Όπως όμως προκύπτει από  την συγκρότηση της ιδεολογίας του εθνικοσοσιαλισμού ο αγώνας για την επιβίωση,  πρέπει να έχει κέντρο τον άνθρωπο και την ενότητα. Κυρίως όμως η  αγάπη προς την φύση, πρέπει να  σημαίνει, πάνω από όλα, αγάπη στην γυναικεία  φύση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου