Τετάρτη 12 Αυγούστου 2015

ΟΙ ΑΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΓΕΝΙΕΣ



                                            ΟΙ  ΑΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ  ΓΕΝΙΕΣ

Αν η Ελλάδα ήταν έθνος κράτος και όχι ένα μέρος μιας ομάδας κρατών, τότε δεν θα ήταν αναγκαία η δικτατορική επιβολή ενός εθνικοσοσιαλιστικού  καθεστώτος. Η αιτία,  ποτέ δεν ήταν τόσο  πλατειά διαδεδομένη η υπαρξιακή συγκρότηση του εθνικοσοσιαλιστή για τα περισσότερα άτομα, στην βάση της οποίας βρίσκεται ο αντισεξισμός που φτάνει στα όρια  της ασεξουαλικότητας.
Ο καπιταλισμός ή με άλλα λόγια ο τρόπος που ζουν 5δις άνθρωποι, επιβιώνει χάρις σε τρείς ιδιότητες , οι δυο πρώτες αφορούν την ανθρώπινη ύπαρξη, ευδαιμονισμός, απόλαυση-ηδονή και η απίστευτη ικανότητα του να μεταλλάσσεται. Μπροστά στην  ιδιότητα  της μεταλλαγής του δεν διστάζει  μπροστά σε τίποτα, όπως στις μέρες μας , που  πάει ενάντια στην μεσαία τάξη που τον γέννησε. Όλες οι παραπάνω ιδιότητες βασίζονται στην ικανότητα- δυνατότητα της ανθρώπινης φύσης να διεκδικεί την ερωτική αγάπη, μια ιδιότητα που στον καπιταλισμό είναι αναγκαία. Η ερωτική σχέση είναι μια διαπροσωπική   σχέση που βοήθα το άτομο να κοινωνικοποιηθεί και να ωριμάσει συναισθηματικά , ιδιότητες που στις προηγούμενες μορφές κοινωνικής συγκρότησης δεν ήταν αποδεκτές. Συγκεκριμένα στον αρχαίο κοινοτισμό, που  είναι το κοινωνικό  πρότυπο του εθνικοσοσιαλισμού, η ερωτική σχέση ήταν ομαδική , είχε τον ρόλο της αναπαραγωγής και παρέπεμπε στην δημιουργία κυρίαρχου αρσενικού και αγέλης. Το άτομο δεν είχε σημασία αλλά η αγέλη-οικογένεια. Μόνο στον καπιταλισμό ο έρωτας αποκτά σημασία πέρα της διαιώνισης του είδους γιατί μόνο σε αυτόν το άτομο-πολίτης είναι άμεσα υπεύθυνο για την επιβίωση του. Χρειάζεται την ερωτική αγάπη γιατί αυτή αποτελεί τον τρόπο απόλυτης ένωσης και αμβλύνει τον φόβο από τον ανταγωνισμό και την φυσική επιλογή. Βασικό εμπόδιο στην πιο πάνω σχέση είναι  ο αιώνιος φόβος για το διαφορετικό. Η πιο μεγάλη επαναστατική αλλαγή-μεταρρύθμιση  υπήρξε ο κενσυανισμός  και το κράτος πρόνοιας.  Αυτή η αλλαγή οδήγησε να ζήσουμε με σχετική σιγουριά και ειρηνικά για πάνω από μισό αιώνα. Από την άλλη μεριά άμβλυνε την ανάγκη του ερωτισμού σαν μέσο επιβίωσης και αυτό υπήρξε η ολοκλήρωση της ήττας του μεταρρυθμισμού και κυρίως της επαναστατικότητας. Ο ερωτισμός σιγά-σιγά άρχισε  να διαστρέφεται , με το κίνημα της δήθεν σεξουαλικής απελευθέρωσης , τον χίπης και τελικά με τον Μάη του 68, ο έρωτας χάνει την προσωπική του σημασία  και το άτομο το μέσο για την συναισθηματική του ολοκλήρωση. Σε συμβολικό και όχι μόνο επίπεδο, μοιάζει να επιστρέφουμε στην πολυγαμική ή πολυανδρική οικογένεια του αρχαίου κοινοτισμού. Φυσική συνέπεια του γεγονότος ήταν η μετονομασία του λαϊκισμού-εθνικισμού σε αριστερότητα, μόνο στον αρχαίο κοινοτισμό είχαμε γενετική ομοιότητα (αίματος) λόγω κοινής φυλετικής καταγωγής, δηλαδή έθνος στην κυριολεξία. Το κατ’ εξοχήν εθνικιστικό κίνημα ενάντια  στην παγκοσμιοποίηση ολοκλήρωσε αυτήν την πορεία. Τώρα σε συνθήκες κρίσης, έχουμε την ακραία συνέπεια αυτής της πορείας, που παρά τον μειοψηφικό της χαρακτήρα φωτίζει πιο καλά τις συνέπειες. Υπάρχουν ομάδες με συμμετοχή της αριστεράς, όπως αυτή που ονομάζεται «Ανοιχτές Σχέσεις» που θέλουν να αναβιώσουν τις πολυγαμικές οικογένειες. Η σημασία της οικογένειας- αγέλης , χρησιμεύει ειδικά σε εποχές κρίσης γιατί προστατεύει το άτομο, ενώ από την άλλη το απαλλάσσει από την εύθηνη της επιβίωσης .
Αυτές οι αλλαγές που στην χώρα ολοκληρώθηκαν στην δεκαετία του 80 συνδυασμένες  με την Ελληνική οικογενειοκρατία  που θεωρεί ότι  τα «παιδία»  της χρήζουν προστασίας μέχρι τα βαθειά γεράματα, δημιούργησαν τις γενιές της ασεξουλικότητας. Τι ωραίος θεσμός προστασίας που είναι η Ελληνική οικογένεια και συγχρόνως πόσο ακραία αντικοινωνικός θεσμός !   Μπορείς στα πλαίσια της να πιστεύεις ότι θέλεις , να είσαι ότι θέλεις και κυρίως να κάνεις ότι θέλεις σε βάρος ατόμων  εκτός οικογένειας. Δεν χρειάζεται να μεριμνήσεις για σπίτι αν φύγεις  από αυτήν γιατί στο έκτισε ο μπαμπάς, δεν χρειάζεται καν να δουλεύεις  με δυο βασικές προϋποθέσεις  να υποτάσσεσαι στην πατριαρχική  δομή της και να γίνεσαι κατ’ εικόνα και ομοίωση  των γεννητόρων σου, να κάνεις δηλαδή ότι και αυτοί. Έτσι έχουμε μια κοινωνία διασπασμένη σε φυλετικές ομάδες με μοναδικό συνεκτικό δεσμό  την εξουσία που παίζει τον ρόλο του υπερπατέρα, γι αυτό έχουμε τόσους πολλούς εθνάρχες, ένας ή περισσότεροι για κάθε παράταξη, τελευταία και η αριστερά απέκτησε τον δικό της. Ψηφίζουμε φαινομενικά ενάντια στα άμεσα συμφέροντα μας, φαινομενικά γιατί για μας σημασία δεν έχει το κοινωνικό γίγνεσθαι, αλλά συμμετοχή σε φυλετική ομάδα-οικογένεια, για το ζην. Δηλαδή έχουμε γενιές που ο έρωτας για την επιβίωση έχει τον ίδιο ρόλο με την ένταξη στην κοινωνία του παρελθόντος , είναι ρόλος και όχι ανάγκη. Έχουμε πλήρη διαχωρισμό των δυο φύλων που ζουν εντελώς ανεξάρτητα, δεν ρισκάρουν την διεκδίκηση  των αισθημάτων που απαιτεί θάρρος, ρίσκο και ψυχική καταπόνηση, ζουν την εύκολη ζωή του ζώου-δούλου. Παρ’ όλα αυτά συνάπτουν σχέσεις κάνουν οικογένειες , χωρίς ερωτικό  στοιχείο μόνο και μόνο για την αναπαραγωγή, για να γίνουν κατ’ εικόνα και ομοίωση των γονιών τους , εξασφαλίζοντας έτσι την επιβίωση. Επιβίωση που στην πράξη σημαίνει , να σου επιτρέπουν οι άλλοι να ζεις , επειδή δεν διαφέρεις  από αυτούς . Η ερωτική αγάπη είναι έξω από την υπαρξιακή τους συγκρότηση. Έτσι είναι μαζικά αποδεκτός ο ηθικός κώδικας του Ναζισμού που οικοδομείται στην βάση του αντισεξισμού και της ομοφυλίας. Έχουμε γυναίκες που μοιάζουν  με άνδρες και το αντίστροφο και  ένα κώδικα επικοινωνίας  που ομογενοποιεί το άτομο χωρίς κανένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που θα προσέδιδε η διεκδίκηση του ερωτικού συναισθήματος.
 Είναι ένας τρόπος ζωής εύκολος  και αποτελεσματικός  αν δεν χειροτερέψει η κατάσταση. Ας ευχηθούμε αυτό να μην συμβεί για όλους μας, αν χειροτερέψει μπορεί να δούμε καταστάσεις Γερμανίας από την εποχή του μεσοπολέμου. Αν ζεις χωρίς έρωτα, ως ζώο αγέλης, ένα βήμα μένει για να γίνει φονιάς. Ευτυχώς υπάρχουν εξαιρέσεις, η θηλυκότητα δύσκολα καταστέλλεται.
                                                  Ευτύχης Πιτσικουλάκης
Υ.Γ : Τα παραπάνω δεν αφορούν όσους έχουν άλλες απόψεις, άλλη στάση ζωής και δεν απελάσει των εύθηνων τις παλαιότερες γενιές που εκθειάζουν τις νεώτερες για να βγάλουν αυτές το φίδι από την τρύπα.   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου